Appeloogst 2011

48 appels! Een record-oogst voor ons kleine appelboompje! Er zitten mini-appeltjes bij, kleiner dan een pruim, maar ook joekels die je zo als eerste klas appels in de winkel ziet liggen. Al 6 jaar genieten we van deze malus. Hij heeft zelfs de verhuizing van middenNederlandse zandgrond naar een plekje in onze NoordHollandse klei overleefd. Hij heeft zichzelf overtroffen, z'n takken hingen zwaar door.

Appeloogst 2011: 48 stuks

de rotte niet meegeteld

Twee weken geleden geplukt. Vorig jaar waren ze roder. Ik denk dat ze, net als wij, zonuren gemist hebben. En met nog meer regen voor de boeg besloot ik ze te plukken, voordat er meer gingen rotten of door de wind op de grond kwamen.

Het is elk jaar een feest, de oogst. Als je bedenkt dat in april alles begint met bloesem... en zonder enige verdienste van onze kant (nee, geen mest, ik praat ook niet met ze. Alleen een keertje Sprusit tegen de luis gespoten) krijgen we na een paar maanden 48 prachtige Braeburnappels. Dank!

22 april

23 mei

1 juni

19 juli: echte appels maar nog klein en groen

...en nat

10 september, rode blos

kinderen helpen mee met plukken

met tak en al (sorry!)

Hier kan ik echt van genieten. Er is alleen één ding: ze zijn niet te eten! Tenminste, niet zo uit het vuistje, zonder je ogen dicht te knijpen en je wangen strak te zuigen van zuurte. Dus... de eerste appeltaart is al weer op, en voor het weekend staat appelmoes in de planning. En die smaken extra lekker, van 48 eigen appels.

Bloemetje op woensdag-Zonnebloemen

Ben je ook zo dol op zonnebloemen? Ik eerlijk gezegd niet. De kleuren bruin-geel doen me aan bijen en wespen denken, niet mijn favoriete combinatie. In een boeket vind ik ze vaak zo stijf, beetje grof met hun harige steel. Maar een heel veld, een hele heuvel vol van die oversized bloemen blijft mooi! Daar komen ze ook het beste tot hun recht, vind ik. En voor mij is het dan ook het zomergevoel dat die bloem opwekt waar ik vrolijk van word, meer dan van de bloem op zich. Maar dit bloemetje op woensdag is een uitzondering. Deze zomer zaten we op een camping in Frankrijk "Les tournesols de ..." (op de puntjes staat een plaatsnaam), "De zonnebloemen van ...". In augustus waren de zonnebloemen daar al ver over hun hoogtepunt heen. Koppen hingen al slap, bladeren waren zwart/bruin uitgeslagen. Dus: dan maar zelf zonnebloemen maken! Dus ik aan de haak, en met een patroon gevonden op Annemaries Breiblog was dit het resultaat: een ketting/slinger van 5 zonnebloemen! En deze verleppen nooit! Cadeau gedaan aan de eigenaresse van de camping (natuurlijk dol op Tournesols!) en die was er superblij mee. Dus voor mij heeft dit gehaakte bloemetje vrolijke bruin/gele herinneringen aan een heerlijke zomer. Fijne woensdag! En kijk ook even op de site van Veronique voor meer bloemetjes.

Ochtendgloren

6.50 s'morgens op de camping. Veel te vroeg. Zip-zzzziiiiip-zzzzzziiiiiiip, het geluid van drie ritsen maakt me wakker. Matthijs gaat naar de wc. Met moeite wurm ik me uit m'n slaapzak, ik ga ook meteen maar even. Het gras is nog nat. Het lijkt wel ochtendspits in de natuur. Aan alle kanten hoor ik koeien loeien, hanen kraaien. De zon is net op, de dag begint! Wow, wat is dit prachtig! Ik haal mijn fototoestel en loop het weggetje op dat langs de camping loopt. Flarden mist geven diepte aan de heuvels in de verte. Dit schouwspel is voor de stille bewonderaar. Wie zou nog blijven slapen als je wist van zoveel schoonheid? De zon stijgt zienderogen, de mist verdwijnt. Ik kruip toch nog even mijn warme bed in. Het belooft een mooie dag te worden.